سوی دیار عاشقان♥

...و شاید ققنوسی شود که حتی اگر به آتشش افکنی با جانی دوباره

عاشق ترین باشد

ماه باید مجال خودنمایی بیابد  تا عظمت خورشید از نگاهی پنهان نماند

====

دوست داشتن اتفاقی ساده و زیباست ...مثل تولد یک پروانه

 بیشتر از تماشای پروانه ها

مبهوت حس  لحظه های تولدش از پیله باش

اگر هوای تو دارد باز خواهد گشت

سینه سرخی خواهد شد

با ارمغانی از ترانه ها و نغمه های زیبا

که تا همیشه برایت خواهد خواند

بی آنکه هراس از دست دادنی

او را در قفس افکند

و همیشه عاشق والاتر از معشو ق

از عشق زنجیری نساز که وجودی را به اسارت کشد

که ظالم ترینی

نه عاشق ترین

چه کسی گفت که عشق یعنی مالک شدن ؟

عشق یعنی درون قلب دیگری عظمت و جانی دوباره یافتن

وسعت عشق به اندازه ی دل آدمی است

دوستش بدار

اما گمان نبر که با اسارت ، دلی از آن تو می شود

بگذار مهرورزیدن تو سیرابش کند

اما نگذار قلبت را گِل آلود کند

عشقی  بورز که تو را زلال تر و زیباتر می کنند

اگر به سویت بازگشت بدان همیشه با تو می ماند

و اگر رفت و دل به باغی دیگر سپرد ....به گلی دیگر

پس از آن تو نیست ...بگذار رها باشد

پرنده ای که به تمام باغ ها سر می زند

به تمام گل ها عشق می ورزد و

تمام سر شاخه های درختان تنها را .... لحظه ای میهمان می شود

واز تمام چشمه سارها می نوشد

و حتی می گذارد

شیطنت کودکان، بال او را زخمی کند

آیا نگه داشتنش در قفس تو را شاد می کند؟

و در آن زمان که با کمترین خطایی روزنه ا ی در دل قفس باز شود

می گریزد

آن هنگام را جه توانی کرد ؟

..تو می مانی

و این همه روزهایی که رنج برده ای اهلی شدنش را

رهایش کن

...دوست داشتن را رهایی است که زیبا می کند

گمان نبر که دانه های رنگارنگ دل ،

طبیعت آزاد این پرنده ی زیبا را اسیر تومی کند

می دانم ...می دانم ...که رها کردنش رنج می آفریند

زیرا چه بسیار رهایی ها که به دلتنگی ها و گاه فراموشی ها می انجامد

اما ماندن بی آنکه صادقانه دل سپردنی باشد

 رنجیست دردناکتر

آن هنگام که دوست داری دلی را مالک شوی رهایش کن

پرنده در قفس .... زیبا نمی خواند

گرچه برایت تمام لحظه ها رانغمه خوانی کند

..بگذار برود

تمام افق ها را بگردد و آواز سر دهد .صبور باش و رهایش کن

گفته اند : اگر از آن تو باشد باز می گردد و اگرنباشد

یادت باشد قفس ،آفریننده ی عشق نیست

میزون نیست امرو، اَه . چرا باید همیشه قوی باشیم ؟ چرا هیچکی از من انتظار نداره گریه کنم ؟
چرا کلا همش از هم انتظارهای مسخره و کلیشه ای داریم ؟ چرا هر روز منتظری یکی دیگه ناهار درست کنه ؟
چرا همیشه انتظار داریم همسرمون بهمون خیانت نکنه ؟ مگه همسر ما بهترین همسر دنیاست کدوم منبع رسمی و موسقی اینو تایید میکنه ؟ از کجا معلوم !
شاید تو داری اشتباهاتی میکنی که باعث این خیانت شده و خودتم خبری از این اشتباه نداری!
چرا برای هرچیز بی ارزشی دنبال چرا میگردیم ولی دنبال چرا های ارزشمندتر نمیریم ؟
اصلا چرا ارزش ها متغییر هستن ؟ چیزایی که برای ما ارزشمندند با چیزایی که برا اونا ارزشمندند فرق میکنه!
اصلا ممکنه بر ضد هم باشن. اونجا ارزشها با اینجا فرق میکنه . ارزشهای امروز با فردا و دیروز فرق میکنه .
(واقعا احمقانست که فکر کنیم تنها ارزش هایی ارزشند که در موقعیت زمانی و مکانیه "من" صدق کنن)

چوپان بيچاره خودش را كشت كه آن بز چالاك از آن جوي آب بپرد نشد كه نشد.او مي‌دانست پريدن اين بز از جوي آب همان و پريدن يك گله گوسفند و بز به دنبال آن همان.عرض جوي آب قدري نبود كه حيواني چون نتواند از آن بگذرد... نه چوبي كه برتن و بدنش مي‌زد سودي بخشيد و نه فريادهاي چوپان بخت برگشته.
پيرمرد دنيا ديده‌اي از آن جا مي‌گذشت وقتي ماجرا را ديد پيش آمد و گفت من چاره كار را مي‌دانم. آنگاه چوب دستي خود را در جوي آب فرو برد و آبزلال جوي را گل آلود كرد.
بز به محض آنكه آب جوي را ديد از سر آن پريد و در پي او تمام گله پريد.
چوپان مات و مبهوت ماند. اين چه كاري بود و چه تأثيري داشت؟پيرمرد كه آثار بهت و حيرت را در چهره چوپان جوان مي‌ديد گفت:
تعجبي ندارد تا خودش را در جوي آب مي‌ديد حاضر نبود پا روي خويش بگذارد آب را كه گل كردم ديگر خودش را نديد و از جوي پريد.
و من فهميدم اين كه حيواني بيش نيست پا بر سر خويش نمي‌گذارد و خود را نمي‌شكند چه رسد به انسان كه بتي ساخته است از خويش و گاهي آن را مي‌پرستد