عشق!
زیبایی عشق به سکوته نه فریاد .
زیبایی عشق به تحمله نه خرد شدن و فرو ریختن .
عشق خیالی ست که اگه به واقعیت برسه
دیگه طعم شیرینشو از دست می ده .
عشق یه کویره که عاشق تشنه
با رویای سراب معشوق قدم به جلو میذاره .
عشق راه ناهمواریه که وقتی ازش گذشتی و تمام سختی ها
رو پشت سر گذاشتی
می رسی به جایی که اصلاً تصور نمی کردی آخرش این باشه ،
مثل کسی که از کوهی بالا می ره
به امید اینکه ببینه پشت اون کوه چیه ؟
لذتش فقط امید و رویای رسیدن به اون بالاست ،
وقتی رسیدی
می بینی هیچی پشت کوه نبوده و نیست ،
نا امید و خسته می شینی به این همه
راهی که اومدی فکر می کنی ،
البته اگه بین راه سقوط نکنی .
عشق سخن گفتن با نگاهه .
عشق امید به رسیدن و ترس از نرسیدنه
